جنس اجزای ویولن از جنس چوب و مشخصا از دو نوع چوب که یکی افرا، از این ۴ قسمت، ۳ بخش آن از چوب افرا ساخته میشود که صفحه زیر- دسته و کلاف می باشند و تنها صفحه رو است که از چوب کاج ساخته می شود.
افرا نام یک سرده از تیرهٔ ناترکیان است. درخت افرا در نواحی جنگلی و در خاکهای اسیدی میروید و به خصوص در جنگلهای شمال ایران فراوان و گونههایی از آنها در باغها و پارکها برای زینت کاشته میشوند (خاک جنگل اسیدی میباشد). در بعضی از گونهها مواد قندی بسیاری وجود دارد از درختان پهنبرگ با چوب صنعتی و بعضی زینتی هستند و در زمستان خزان میکنند. برگها اکثراً پنجهای متقابل شانهای شامل ۵–۳ برگچه نوکدار با دانههای نامنظم است. میوهها فندقی دارای دو بال به شکل ۸ با زاویه بین دو بال که از ۴۵درجه تا ۱۸۰درجه متغیر میباشد و در تابستان میرسند افراها به بیشتر خاکها و شرایط مقاوم هستند.
جنس اجزای ویولن
آرشه
یا کمان ترکهای چوبی است که رشتههای موی دم اسب در طول آن کتنه: جعبهای که ما بین طبله (تخته روئی)، زیره (تخته زیرین) و جدارهای طرفی محصور شده است. در روی طبله سیمها، چوب آبنوس تکیه گاه سیمها، خرک، سیمگیر و دو شکاف قرینه به شکل f قرار دارد.
سیم گیر
از آبنوس ساخته شده و در فاصله اندکی از خرک تا آخر تنه ویولن کشیده شده است. به دکمهای که در قسمت پائین جدار تعبیه شده بند میشود.
تنه
جعبهای که ما بین طبله (تخته روئی)، زیره (تخته زیرین) و جدارهای طرفی محصور شده است. در روی طبله سیمها، چوب آبنوس تکیه گاه سیمها، خرک، سیمگیر و دو شکاف قرینه به شکل f قرار دارد.
دسته یا گردن
در واقع دنباله چوب آبنوس تکیه سیم هاست که محل انگشت گذاری نوازنده در قسمت بالای آن قرار دارد. نوازنده ویولن قادر است در تمام طول چوب آبنوس انگشت گذاری کند.انتهای دسته به جعبه کوچکی ختم میشود که سیمها در درون آن به دور گوشیهای کوک پیچیده میشوند.
خرک
بین سیمها و طبله ویولن قرار گرفته و فشار سیمها آن را عمودی نگهمیدارد. نقش خرک آن است که ارتعاش سیمها را به طبله و به جعبه ویولن منتقل کند. و نیز در داخل جعبه میلهای چوبی تقریباً زیر خرک، اندکی بلندتر از جدار طرفی قرار داده شده که شکل گرده ماهی، طبله و زیره را حفظ کند.
سیمها
یکی دیگر از اجزای ویولن سیم ها هستند جنس اجزای ویولن سیمها از جعبه کوچک سر ساز آغاز شده در طول چوب آبنوس تکیهگاه سیمها ادامه یافته، از روی خرک عبور کرده و در سیمگیر مهار میشوند. سیمهای ویولن قبلا از روده گوسفند (زه) ساخته میشد. امروزه در سیمهای بمتر، روی روده سیم فلزی نازکی میپیچند و در سیمهای زیرتر از مفتول فلزی تنها استفاده میشود
چسب مخصوص ویولن
بهترین چسب برای چسباندن ویلن سریشم گرم می باشد این سریشم از غضروف حیوانات. محلی که استخوان ها بهم وصل می شود گرفته می شود . بهترین نوع آن سریشم خرگوش و ماهی می باشد قدیم در ایران نیز از حیواناتی چون گاو و گوسفند گرفته می شده. مروز از بعضی چسب های مجاز شرکت های مخصوص نیز استفاده می شود .
روش گرفتن سریشم به این شکل است بعد از کشتن حیوانات دست و پا حیوانات را در آب جوش می پزند و چربی غضروفی را از آن جدا می نمایند . اگر کله پاچه مصرف کرده باشید میان پاچی ها ماده زرد چسبنده ای را مشاهده می کنید این خود یک نوع سریشم می باشد . در ضمن این ماده از پوست حیوانات نیز گرفته می شود . این کار بعد از طی مراحلی دقیق وظریف با تغیرات شیمیایی واضافه نمودن بعضی مواد سری کارخانه ها در اروپا انجام می گیرد.
دلیل مصرف این چسب در ویلن حفظ و بیشتر کردن ارتعاشات صفحات ویلن می باشد جالب است بدانید ویلن های چسبانده شده به وسیله سریشم قابلیت تعمیر بهتری را دارند چون با روش های بخصوص قابل جدا کردن اجزا چسبانده شده از هم می باشیم .سریشم گرم به شکل تکه های متصل مثل تکه های نبات یا دانه دانه مثل دانه های تسبیح یا دانه های ریز پولکی شکل در بازار موجود می باشد .
شما عزیزان علاقمند می توانید برای سفارش ساخت ویولن خود با ما تماس بگیرید و یا اگر به نوازندگی و اموزش ویولن علاقمند هستید باز هم می توانید با فرمی در سایت آموزشگاه ماهون پر کنید و از ما مشاوره رایگان دریافت کیند.
روش استفاده
حداقل ۶ ساعت قبل از مصرف مقدار کمی از سریشم را درون یک ظرف لیوانی شکل شیشه ای یا استیل می ریزیم . کمی آب به آن اضافه می کنیم . هنگام مصرف ابتدا ظرف حاوی سریشم را به صورت غیر مستقیم (لیوان سریشم را درون یک ظرف دیگر که با آب پر شده) می گذاریم . سپس ظرف دوم را با حرارت کمی گرم می کنیم . وقتی آب ظرف به دمایی بین ۷۰ تا ۸۰ درجه رسید سریشم کم کم عمل می آید .
توجه داشته با شید آب به نقطه جوش نرسد وچنانچه سریشم سفت شد کمی به آن آب اضافه نمایید .
چسب شما تا زمانی که رنگ بو و خاصیت چسبندگی خود را از دست ندهد قابل مصرف می باشد .
مقالات مرتبط با اموزش ویولن: